Δευτέρα, 31 Ιανουαρίου 2011 [from the blog of Giannis Gros http://rota958.blogspot.com]
Here&Now:Happiness στο ΜΜΣΤ - Οι τελευταίες performances
Here & Now. Happiness at the Macedonian Museum of Contemporary Art – The Last Performances
“The wine of Tsou”; or, if you prefer, have a paper bottle of sake for Eduardo Mascarponia to create the necessary mellow mood!
Ολοκληρώθηκε την Κυριακή η πρώτη μεγάλη δράση του Project Space του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Πρόκειται για ένα εργαστήρι παραγωγής ιδεών και πρακτικών εφαρμογών με ζητούμενο την ευτυχία, που επιμελήθηκε η εικαστικός Μαρία Παπαχαραλάμπους. Σας είχα ξαναμιλήσει για αυτό το πολιτιστικό δρώμενο και παλιότερα. Την Παρασκεύη πραγματοποιήθηκαν και οι τρείς τελευταίες performances. Να σημειώσω εδώ πως επειδή ο χώρος του Μουσείου δεν βοηθούσε την κινηματογράφιση με τον υπάρχοντα φωτισμό και ακουστική του ενδεχομένως σε κάποια σημεία τα βίντεο να μην έχουν καθαρή εικόνα ή ήχο.
On Sunday was completed the first large event of the Museum's Project Space. It is a productive workshop of ideas and practical applications with happiness as its goal, curated by artist Maria Papacharalambous. I have spoken about this cultural event some time ago. On Friday the last three performances took place. I should here note that, due to the fact that the lighting equipment and the acoustics in the Museum did not make it easy for the shooting to run smoothly, there may be some problems with the clarity and sound of the videos.
The first was performed by the band GAIA (Georgia Velivasaki and Costas Athiridis) under the title “The small secret of life”.
“Το Μικρό Μυστικό της Ζωής” from Juan Gros on Vimeo.
This is essentially the first exposition of the band's same-titled work, an album-book (in the form of history-through-music) for children and adults.
Did you know that Bhutan is the happiest country in the world? We learned this during the second performance, when Elena Pavlidou and Elisavet Antapasi presented “The Mellow Mood of Eduardo Mascarponia”, a staging concerned with the meaning of happiness.
“Η ιλαρή διάθεση του Εδουάρδου Μασκαρπόνια” from Juan Gros on Vimeo.
Και στο τρίτο μέρος δύο Κύπριοι συνθέτες, οι Ανδρέας Μουστούκης και Τάσος Στυλιανού και ένας μουσικός, ο Μάριος Νικολάου, παρουσίασαν δύο συνθέσεις για μαρίμπα. Τι είναι η μαρίμπα? Το τεράστιο ξυλόφωνο που βλέπετε στο βιντεο που ακολουθεί:
In the third performance, three Cypriots - composers Andreas Moustoukis and Tasos Stylianou - and a musician - Marios Nicolaou - presented two compositions for marimba. What is a marimba? The huge xylophone you will shortly see in the video that follows.
“My Garden” & “A Stage for a Dancer” from Juan Gros on Vimeo.
http://www.flickr.com/photos/igkros/sets/72157625938591092/
Δείτε και φωτογραφικό υλικό στο flickr
ΚΥΡΙΑΚΉ, 16 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2011
ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΜΕΡΟΣ 2ο (HERE&NOW:HAPPINESS ΣΤΟ ΜΜΣΤ)
"Η Μελωδία της Ευτυχίας", βίντεοperformance των Μ. Παπαχαραλάμπους - Αχιλλέα Κεντώνη
Αφήνοντας πίσω μου τα γεμάτα καφέ και τις ακτιβιστικές δράσεις στο κέντρο της πόλης έφτασα στο Μακεδονικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, που για όσους δεν γνωρίζουν, βρίσκεται μέσα στην ΔΕΘ στο περήφημο πάλαι ποτέ περίπτερο της ΔΕΗ (είσοδος από Πλ. ΧΑΝΘ).
Την Μαρία Παπαχαραλάμπους, μια εξαιρετική εικαστική καλλιτέχνιδα από την Κύπρο, την γνώρισα χάρη στον φίλο, συνμπλογκερ και συνάδελφο Αντώνη Μποσκοϊτη την περίοδο των Χριστουγέννων. Τότε έιχαν ανέβει μαζί στην Θεσσαλονίκη αφού η Μαρία παρουσιάζει στο Project Space του ΜΜΣΤ με τίτλο "Here & Now: Happiness" ένα εργαστήρι παραγωγής ιδεών καιπρακτικών εφαρμογών με ζητούμενο την ευτυχία. Το εργαστήρι ξεκίνησε στις 18 Δεκεμβρίου 2010 και θα έχει διάρκεια για λίγο ακόμα καιρό, μέχρι τις 30 Ιανουαρίου 2011, και σας λέω μην το χάσετε με τίποτα. Όπως επίσης δεν θα έπρεπε να χάσετε και τις δράσεις που έγιναν σε αυτό το πλαίσιο από την αρχή.
Για την πρώτη δράση, που ουσιαστικά αποτέλεσε και τα εγκαινια της έκθεσης μπορείτε να δείτε περισσότερα στο ιστολόγιο του Bosko, μιας που συμμετείχε διαβάζοντας κείμενα γύρω από το πως αντιλαμβάνεται την έννοια της ευτυχίας.
Πριν από 10 μέρες είχα σημειώσει στο facebook για την δεύτερη δράση του εργαστηρίου με την ηθοποιό Δέσποινα Γκάτζιου (Το Πρόχειρο Θέατρο), που παρουσίασε έναν αυτοσχεδιαστικό μονόλογο πάνω σε δύο κείμενα (το β΄στάσιμο από την Αντιγόνη του Σοφοκλή και από το δίηγημα του Δημ. Χατζή "Το φονικό της Ιζαμπέλα Μολνάρ") αλλά και δύο βίντεο εγκαταστάσεις που ετοίμασαν η Μ.Παπαχαραλάμπους και ο Αχιλλέας Κεντώνης με τίτλο "Η Μελωδία της Ευτυχίας".
Χτες βρέθηκα και πάλι στο Project Space του ΜΜΣΤ για να παρακολουθήσω μια τριπλή performance. Στοπρώτο κομμάτι ο Σάκης Παπαδημητρίου και η Γεωργία Συλλαίου παρουσίασαν το "First Move", μία performance με λόγο και ήχο που αφορά τη δημιουργικότητα, την αρχή και την εξέλιξη μιας καλλιτεχνικής πράξης στον χρόνο, με κύριο στοιχείο τον αυτοσχεδιασμό και την διαισθητική επικοινωνία. Αφού πέρασα από το κέντρο της Θεσσαλονίκης και τις ακτιβιστικές δράσεις πολιτών ήταν λογικό και επόμενο να χάσω αυτό το πρώτο κομμάτι. για την ακριβεια του πράγματος έφτασα όταν ο Σάκης Παπαδημητρίου έπαιζε στο πιάνο τις τελευταίες νότες του αυτοσχεδιασμού του. Όσοι όμως παρακολούθησαν το First Move ήταν ενθουσιασμένοι.
Ευτυχώς όμως είδα το δεύτερο και το τρίτο κομμάτι και αγια αυτό ετοιμαστείτε να δείτε και να διαβάσετε αρκετά.
Στο δεύτερο μέρος μια νέα σκηνοθέτις και σεναριογράφος η Ελένη Θεοδωρίδου μας έβαλε όλους στο τριπάκι της δημιουργικής φαντασίας γύρωαπό την έννοια της ευτυχίας. Τίτλος της performance που ετοίμασε “Unroll/not to consume happiness without producing it”.
Η ίδια σημειώνει: «Θα φτάσω μέχρι μέσα μου για να βρω την ευτυχία μου. Η ευτυχία όμως είναι ζυγός αριθμός. Είναι εσύ κι εγώ. Δείξε μου την και θα στην στείλω πίσω για να την θυμάσαι.»
Δεν έχω να πω πολλά περισσότερα. Δείτε το βίντεο και απολαύστε την δημιουργική δράση :
Βγάζοντας το προστατευτικό κάλυμμα και την ασφάλεια της η καλλιτέχνις ανοίγεται εδώ σε ένα πείραμα συμμετοχής, σε μια διαδραστική performance που καλεί το κοινό να προσδιορίσει μόνο του τον όρο ευτυχία.Ουσιαστικά είμαι μια πρόκληση στον θεατή να δημιουργήσει ένα δικό του (εφήμερο)έργο τέχνης,. που παραπέπει στην ίδια την ζωή του.
Στο τρίτο κομμάτι που ειχε τίτλο "Happy Food" η Μ. Παπαχαραλάμπους και η ιστορικός και επιμελήτρια τέχνης Μ. Κενανίδου δημιούργησαν για τους επισκέπτες τους ένα διαφορετικό γεύμα. Με στόχο τους έντονους χρωματικούς συνδυασμούς και τους γευστικούς πειραματισμούς το Happy Food σε προκαλούσε να συνδυάσεις σε μια δαγκωνιά αλμυρό,γλυκό, ξυνό, πικρό ή αλλιώς φράουλες, κερασακια ζαχαροπλαστικής, κρεμμυδάκια, παντζαροσαλάτα, μπρόκολα, τουρσί, μύρτιλα, ταραμοσαλάτα, βραστά λουκάνικα, μανούρι, μπισκότο σε φορμάκι ζαχαροπλαστικής για τάρτα, πολύχρωμα ζυμαρικά με γεύση λαχανικών ή θαλασσινών καιότι άλλο βάζει η φαντασία σας! Το αποτέλεσμα ήταν οργιαστικό γευστικά αλλά κανείς (πλην ομολογουμένως εμού) δεν πτοήθηκε και οι μεζέδες έγιναν ανάρπαστοι!Περισσότερες τάρτες και χρώματα στο φωτο-αλμπουμ που ανέβασα στο flickr!
Και για να μην ξεχνιόμαστε η έκθεση - εργαστήρι συνέχίζεται μέχρι τις 30/01/2011. Επισκεφτειτε και δεν θα χάσετε όπως επίσης η Μαρία Παχαραλάμπους και το Project Space σας περιμένουν στην τελευταία δράση τους στις 28 Ιανουαρίου που θα έχει πολύ μουσική. Περισσότερα προσεχώς!
